لرزه گیرهای سیستم تبرید و نحوه نصب آنها

کمپرسورهای پیستونی یا رفتی و برگشتی، باعث ایجاد ارتعاش در سیستم های تبرید و تهویه مطبوع می گردد. لرزه گیرهای بافت دار فولادی منعطف، این ارتعاشات را به حداقل می رسانند. این ارتعاشات طی فرآیندی از نقاط آغازین کمپرسورها نشات گرفته و می توانند در خطوط تخلیه و مکش رخ دهند. ما در این مقاله سعی کرده ایم تا درباره لرزه گیرهای سیستم تبرید و نحوه نصب آنها اطلاعاتی به شما ارائه نماییم.

لرزه گیرهای سیستم تبرید (جاذب ارتعاش)

ارتعاشات می توانند از طریق لوله های انتقال مبرد تشدید و منتقل شده، و نویز آزار دهنده ای را ایجاد نماید و در موارد حادتر، اتصالات را تضعیف نموده و باعث شکسته شدن لوله گذاری ها و در نتیجه انتشار مبرد در حجم زیاد و تعمیرات پر هزینه شوند. نصب لرزه گیرها (جاذب ارتعاش) در لوله های اتصالی کمپرسورها، اثرات بالقوه این زیان را به حداقل می رساند. لرزه گیرها (جاذب ارتعاش) معمولا از شیلنگ های فولادی ضد زنگ منعطف با توری مسی تولید می شوند. لرزه گیرها در اندازه های مختلف از 6 میلیمتر (1/4 اینچ) تا 89 میلیمتر (1/8-4 اینچ) عرضه می گردند. اتصالات سر لوله ها به صورت صلب و از جنس مس هستند. لرزه گیرها باید در برابر یخ زدگی مقاوم باشند و برای گاز آمونیاک (R-717) از فولاد ضد زنگ ساخته شوند.

این قطعات با لحاظ ضرایب کاهش دما و فشار برای فشار اسمی 30 بار و محدوده درجه حرارت کاری مجاز از 70- درجه سانتی گراد تا 200 درجه سانتی گراد طراحی می شوند.

دستورالعمل هایی برای نصب لرزه گیرهای سیستم تبرید

در زمان نصب لرزه گیرها، تکنسین ها باید به جدیت بهترین روش های جوشکاری را بکار گیرند.

مراحل انجام جوشکاری لرزه گیرها:

برای انجام مراحل جوشکاری لرزه گیرها ترتیب موارد زیر می بایست رعایت شود.

• ابتدا یک پارچه نمدار یا یک خمیر عایق گرمایی را بین محل اتصال مسی و غلاف جدا کننده لرزه گیر قرار دهید.
• ابتدا لوله مسی و سپس رابط را گرم کرده و بعد از آن عمل جوشکاری را انجام دهید تا اتصال کامل شود
• هرگز شعله مستقیم را به سمت لرزه گیر نگیرید.
• از آنجایی که گرمای زیاد می تواند به لرزه گیر آسیب برساند، توصیه می شود که از سیم جوش نقره استفاده شود.

چیدمان لرزه گیرهای سیستم تبرید

به منظور چیدمان صحیح لرزه گیرها در مسیر نصب موارد زیر را دنبال می کنیم.

• لرزه گیرها (جاذب ارتعاش) برای جذب شوک و ارتعاشات عمود بر مسیر نصب طراحی می شوند.
• لرزه گیرها برای جذب شوک های کششی یا تراکم ناگهانی در طول محور خود طراحی نمی شوند. این تجهیزات باید در یک خط مستقیم نصب شوند. هرگز برای جبران لوله کشی هم تراز یا جبران سایر روش های نادرست نصب به کار نمی رود.
• به منظور به دست آوردن حداکثر راندمان، لرزه گیرهای سیستم تبرید باید در نزدیکترین نقطه ممکن به کمپرسور و در طول محور میل لنگ کمپرسور نصب شوند. چرا که این قطعه متداول ترین لرزش به شمار می رود و محکم به یک سازه ثابت بسته می شود.
• اگر لرزه گیر در لوله های مکشی زیر نقاط انجماد استفاده شود، کل لرزه گیر باید کاملا عایق کاری (آب بندی) شود. این مساله باعث پیشگیری از عمل کندانس و انجماد زیر شبکه می شود. این می تواند غلاف را از بین برده و باعث نشتی گردد.

از معتبرترین لرزه گیرهای سیستم تبرید موجود در ایران می توان لرزه گیر پکلس، لرزه گیر کولمیت و لرزه گیر هانگسن را نام برد.